Çocuğun yaşına ve kişisel özelliklerine uygun olarak seçilirler. İki çeşit yer tutucu vardır: Hareketli, takıp çıkarılabilen yer tutucular ve sabit yer tutucular. Sabit yer tutucular da kron-loop, band-loop, lingual holding ark, nance holding ark, transpalatal ark, kron-distal shoe gibi türlere sahiptir. Fonksiyonlarına göre ise; fonksiyonel olanlar ve fonksiyonel olmayan yer tutucular olarak ikiye ayrılır. Dişlere uyguladıkları kuvvetlere göre de farklı çeşitleri vardır; aktif yer tutucular, pasif yer tutucular.
Sadece hekim tarafından takılıp çıkarılabilen, hareket etmeyen, yapıştırıcı ile simante edilen metal tutucudur. Çocuğun yaşının küçük olduğu durumlarda uygulanır. Ektodermal displazi (kalıtımsal bir gelişim bozukluğu hastalığı) gibi sendromlara bağlı olarak dişlerin oluşmaması durumunda ya da travma gibi ön dişlere kadar ilerleyen büyük kayıplarda yer tutucu yerine geçici diş protezleri kullanılır. Dişlerin boşluğuna göre belirlenirler. Dişin her iki tarafında boşluk varsa “lingual ark” veya “palatal ark”, tek diş eksikliğinde ise “bant loop” sabit yer tutucu kullanılır. Sabit yer tutucular, çocuğun çene gelişimini olumsuz anlamda etkilemezler. Büyüme çağındaki çocuğun çene yapısı da büyür, gelişir. Bir süre sonra ağız uyumunu kaybeder ve yenisinin yapılması gerekir. Sabit yer tutucular en fazla iki diş eksikliğinde kullanılan bir yöntemdir. Sabit yer tutucular, halka şeklinde bir gövdesi vardır. Küçük bir uzantısı bulunan apareyler, arka süt azı dişlerin eksikliğinde kullanılırlar.
Sabit Yer Tutucuların Özellikleri:
Görüntüsü pekiştirme plaklarına benzeyen, birden fazla boşluk bulunması durumunda uygulanabilen tutuculardır. Takılıp çıkarılabilir. Yaş olarak biraz daha büyük çocuklarda tercih sebebidir.
Hareketli Yer Tutucuların Özellikleri: